Web - Windows - iPhone
قدرتت را قدرتِ عباد منع ننمود. امرت را به‌قلم نصرت نمودی و به‌اسمِ اعظم دعوت فرمودی. از فضل عظيم و كَرَم عَميمت مَسألت مي‌نمايم اين عباد را از شرِّ ناعقين حفظ فرمائی كه شايد مثلِ حزبِ قبل به‌اوهام آلوده نشويم. ای قدير، مُقبلين را از كَأس يقين قسمت عطا فرما و از انوار نيّر ايقان محروم منما. اِنَّكَ اَنتَ المقتَدِرُالعَليمُ الحكيمُ.
-حضرت بهاء اللهدوستانت را از بحرِ كرمت محروم منما و به ملائکۀ مُقَرَّبين كلّ را مَدد فرما، تا به استقامت تمام اين دو يوم را در خدمتت صرف نمايند توئى قادر وتوانا.
-حضرت بهاء اللهبهكمالِ عجز و اِبتهال از تو مسألت مي‌نمايم اين عبد را از شرّ ناعقين حفظ فرمائی و از ظلّ سدرۀ مُنتهی و صَريرِ قلم اعلی محروم نسازی. اَشهَدُ اَنَّ اليومَ يَومُكَ وَ الاَمرَ اَمرَكَ. اَسأَلُكَ بصِراطِكَ المُستَقيمِ و نَبَأكَ العَظيمِ اَن تُؤيّدَنی عَلی ما يرفَعُ بِهِ اَمرُكَ بَينَ عِبادِكَ. اِنَّكَ اَنتَ المُقتَدِرُ عَلی ما تَشاءُ. لا اِلهَ اِلّا اَنتَ المُهيمِنُ القَيّومُ.
-حضرت بهاء اللهای پروردگار، اين نفوس مشتاق ديدارند و سودائيان آن زلفِ مُشکبار، هر دَم فريادی نمايند و آه و فَغانی برآرند و اِستدعای عنايتی کنند و مُوهبتی طلبند، توئی بخشنده و مهربان و توئی رحيم و رحمن و توئی واهب فضل بی پايان. ای خداوند بخشنده، اين نفوس را ثابت عهد نما، راسخ پيمان کن، منجذب به نفحات تقديس نما و مُتذکّر به آيات توحيد کن، مَشمولِ لحظاتِ عين رحمانيّت نما و مجذوبِ جمالِ نورانيّت کن، هر دَم تأييدی جديد بخش و هر نَفَس نَفَسِ رحمن به مشام بخش. تـوئی مقتدر و تـوانا و تـوئی دهنده و بخشنده و دانا.
-حضرت عبدالبهاءای پـروردگارِ بـی انباز، مُقَدّسی و مُنزّه، رحيمی و مهربان، مُجيری و دستگير، اين بيچارگان را در پناه خود منزل ده و اين افتادگان را در کَهفِ حفظ و حمايتِ خويش از شَرّ اهلِ نفاق محفوظ دار. اَنتَ الحَافِظُ المُقتَدر العَزيز القَدير.
-حضرت عبدالبهاءای پروردگار، اين بندۀ گنه‌کار را در ظلِّ شجرۀِ عنايت ملجأ و پناهی بخش و بر حقيقتِ اسرارت آگاهی ده، بر عهد و ميثاقت ثابت و محکم بدار و بر پيمان و ايمانت اسُتوار فرما، چه که ارياحِ افتتان شديد است و صَرصَر امتحان غبارانگيز. خدايا ثابت بدار، خدايا نابت کن، خدايا محفوظ و مَصون دار و مَحظوظ و مَأمون بنما. توئی مقتدر و توانا و توئی حافظِ بی نظير و همتا.
-حضرت عبدالبهاءای محبوبِ یکتا ای مقصودِ بـی‌همتا، عون و عنایت فرمودی و صون و حمایت نمودی، بیچاره‌ای را مُعین و ظَهیر گشتی و افتاده‌ای را مُجیر و دستگیر. ستایش و نیایش تو را سزاوار که بزرگواری و مُعین و مُجیرِ هر نیکوکار. ای پروردگار مرا ثابت دار تا در سبیلت دلیلِ متحیّربن گردم و در طریقت هادی هر طالبِ کَلیل. توئی مقتدر و توانا.
-حضرت عبدالبهاءای خدای مهربان، شکر تو را که بيدار نمودی و هُشيار کردی، چشم بينا دادی وگوش شنوا احسان نمودی، به ملکوت خويش دلالت کردی و به سبيل خود هدايت فرمودی، راهِ راست بنمودی و در سفينۀ نجات در آوردی. خدايا مرا مستقيم بدار و ثابت و راسخ کن، از امتحانات شديده محفوظ بدار و در حِصن حَصين عهد و ميثاقت مصون و مأمون فرما. توئی توانا و توئی بينا و توئی شنوا. ای خدای مهربان دلی عطا کن که مانند زُجاج به سِراج محبّتت روشن باشد و فکری عطا کن که به فيضِ روحانی جهان را گلشن نمايد. توئی بخشنده و مهربان و توئی خداوند عظيم الاحسان .
-حضرت عبدالبهاءای يزدان بی انباز، نياز آريم و نماز که اين بندگان را به راز خويش دمساز نما و از آواز هاتف مَلأ اَعلی مُستمع فرما، بر صِراط عهد و پيمانت ثابت قدم کن و به ذکر جمال مبارکت همدم نما، از جام احديّتت بنوشان و از شهد عنايتت بچشان و به فضل عظيم جمال قديمت فائز کن، اين بندۀ درگاهت را به بارگاه احديّتت راه ده و اين اميدوار رحمتت را نوميد مگردان و بر پيمان و ايمان مُحکم و اسُتوار نما.
-حضرت عبدالبهاءپروردگارا، مرا مستقيم بر امرت بدار و در امتحان ثابت بر محبّت کن و در دريای عنايتت مستغرق فرما. توئی دهنده و مهربان.
-حضرت عبدالبهاءای خداوند مهربان، اين نفوس بندگان آستانند و پاسبان‌های راستان، شب و روز به نار محبّتت مشتعلند و به نَفَحات قُدست مُؤانس، مقصدی جز رضای تو ندارند و آرزوئی جز لقای تو نجويند، چون شمع در سوز و گدازند و چون مرغ سحری همدم نغمه و آواز، هر يک در جَنّتِ ابهايت صِفَتِ حَمد تو گويند و از جويبارِ رحمتت بنوشند و در اعلاء کلمه‌ات بکوشند و از آتش عشقت بسوزند و بجوشند. ای پروردگار، اين مرغان چمنستان محبّتت را در حَديقۀ حقيقت لانه و آشيانه بخش و به ترانۀ وجد و سرور و شوق و شادمانی در بزم کامرانی دمساز فرما، ابر رحمت ببار، بَحرِ موهبت به موج آر، نسيم عنايت بوزان و پرتو موهبت مَبذول دار تا هر يک چون جَبَلِ راسخِ مَتين بر اين عهدِ رَزينِ رَصينْ ثابت و بر قرار مانند و به‌شکرانه احسانت زبان گشايند وهريک آيتی از آيات توحيد گردند و هر کدام بَيّنِه‌ای از بيّناتِ کتابِ مجيد. توئی خداوند مهربان و توئی جَزيلُ الاحسان. اِنّکَ اَنتُ الکريمُ المُقتدرُ العزيزُالمَنّان.
-حضرت عبدالبهاءای پروردگار، بيچارگانيم به درگاه تو پناه آورده‌ايم، پريشان روزگاريم در بارگاه تو سر و سامان جوئيم، افتادگانيم الطاف تو را نگرانيم، ما را بر عهد و ميثاق خويش ثـابت و مستقيم فـرما و از سِهام شُبَهات مَحفوظ دار و در ظلّ صُون و حمايت خويش جای ده و از امتحان و افتتان ما را مصون دار. تـوئی مقتدر و تـوانا.
-حضرت عبدالبهاء